ڀَڄِي پَوَڻُ
ڏيک
سنڌي
[ترميميو]اُچارُ
[ترميميو]بُڻڀياسُ
[ترميميو]فعل (اَڻ ٽرانزيٽِوِ)
[ترميميو]زمان ماضي (ڀَڳو يا ڀَڄِي پيو) زمان مستقبل (ڀَڄَندو يا ڀَڄِي پَوَندو)
- ٽُڪَرَ ٽُڪَرَ ٿيڻُ، ذريون ذريون ٿيڻ، ڀور ڀور ٿيڻ
- گلاس نہ اُڇُلِ، ڀَڄِي پوندو.
- پٿر لڳڻ سان منھنجي ڪمري جي دريءَ جو شيشو ڀڄي پيو.