زمرو:سنڌي پهاڪا ۽ چوڻيون
ماتحت-زمرا
هن زمري ۾ ڪل ٥ مان ھيٺيان ٥ ماتحت-زمرا آھن.
س
- سنڌي پهاڪا (١٢٣ ص)
- سنڌي چوڻيون (١٠٨ ص)
پ
- پهاڪا (٤ ص)
"سنڌي پهاڪا ۽ چوڻيون" زمري جا صفحا
سمورن ١٨٨ مان، هيٺيون(يان) ١٨٨ صفحا هن زمري ۾ آھي(آھن).
A
M
T
Y
ا
- ا سان پهاڪا، مهاورا ۽ چوڻيون
- اسي مت کسي
- الله ڏاھي مَ ٿيان ڏاھيون ڏک ڏسن
- انب نه لهي، ککڙي ٿو چوسي
- انڌ ڀڳتن جيان اڳٺ سان چُھٽل
- انڌن وڃي ملتان لڌو
- اها زبان اس ۾ ويهاري، اها زبان ڇانو ۾ ويهاري
- اهو ڪي ڪجي، جو مينهن وسندي ڪم اچي
- اهڙو سون ئي گهوريو، جيڪو ڪن ڇني
- اونداھ ۾ تير نه هلائي
- اويرو مهمان پٽائي پاڻ
- اَنجام کي پاڻي ڏيڻ
- اَٽي جو گھوٻاٽو
- اَکيون جاءِ ڪرڻ
- اَڪ جي ماکي
- اَڻ گُھريو ماءُ به پُٽَ کي نه ڌارائَي
- اُسَ ۾ وارَ اڇا ڪِين ڪيا اٿم
- اپڻي گهوٽ ته نشا ٿيِوي
- اڌ کي ڇڏي جو سڄي ڏي ڀڄي، تنھن جو اڌ به وڃي
- اڌ کي ڇڏي، جيڪو سڄي ڏي ڀَڄي، سو اڌ به وڃائي
- اک ٺهئي نه کٻڙ خان چنڊ ڏٺو
- اکر پڙھ الف جو ٻيا ورق سڀ وسار
- اڳ ۾ پيٽ، پوءِ پوڄا پاٽ
- اڳياڙي تڏهن سرهي، جڏهن پڇاڙي سرهي
ب
ج
س
م
- ماءُ ڄڻي پُٽڙا وَنڊي نه ڏي ڀاڳ
- مادي ڪڪڙ بہ ڪڏهن ٻانگ ڏني؟
- مارو منجھ ٿرن
- مارڻ واري کان، بچائڻ وارو وڏو آھي
- مال مفت دل بي رحم
- ماڇي جو ڪتو سدائين مرون جي پاسي
- ماڻهو هٿ جو ڀلو پر پير جو خراب آهي
- مرڻ جي به فرصت نه هئڻ
- مزدوريءَ ۾ مھڻو ڪونھي
- ممڻ مچڻ
- منھن ۾ رام رام، بغل ۾ ڇري
- منھن ۾ موسا، اندر ۾ ابليس
- موچيءَ جا گهڙيل موچيءَ جي منهن ۾
- ميڙو متو ئي ڇڏجي
- مَنَ جا لَڏوُن کائڻ
- مِڙي مُٺ ٿيڻ
- مڪو مچڻ
ه
و
ي
ٻ
پ
- پاڙون پَٽي ڇڏيندا
- پاڻ نه پَلي ڪتا پالي
- پاڻي تي ھاڻي پاڻي ٿيندو
- پاڻي منجھ پساھ
- پاڻي مٿي جهوپڙا، مورک اڃ مرن
- پاڻيءَ مٿي جھوپڙا، مورک اُڃَ مَرن
- پنج ئي آڱريون گيھ ۾
- پنڌ پاڻ کان نه پُڄي، لک لعنت گوڏن تي
- پنھنجو ٿڪيل پاڻ چٽڻ
- پنھنجي پير تي ڪھاڙو ھڻڻ
- پنھنجِي ڊَفِلي پنھنجو راڳ
- پير تي پُورو هئڻ
- پير پٽ نه ڏيندو، ته زال ته نه کسيندو
- پَڳَ مَٽ
- پھرين تور، پوءِ ٻول