ڪارو

سنڌي

اسم خاص (مذڪر)

1. رَنگُ، جيڪو گَهِرو ترين ٿيندو آهي. اهڙو رنگ جيڪو تڏهن ظاهر ٿيندو آهي جڏهن ذري به روشني موٽَ نه کائي.

   هِيءُ ڪارو وڳو يارو مون کي مون کي عشق پارايو آ.

2. تاسَ ۾ اهڙا پتا جِن تي ڪاري رنگَ جِي دِل ٺهيل هجي.

   مون کي اٺِي ڪاري جِي ملي وڃي هئا ته آئون رَمِي کٽي وڃان هئا.

3. تاسَ راند ۾ ڪاري جِي ليپَ.

   (تاسَ راند جهڙوڪ ڪاري جِي راڻِيءَ ۾) تون ڪارو هلائين هئا ته مون کي ڪاري جِي راڻِي نه ملي هئا.

صفت (مذڪر)

ڪارو مونث: ڪارِي جمع (مذڪر: ڪارا مونث: ڪاريُون)

1. ڪارو رنگ رکندڙ، رنگ جو ڪارو

   هِيءُ ڪارو وڳو يارو مون کي مون کي عشق پارايو آ.

2. ڪارو رنگ رکندڙ ماڻهُو، اهڙو ماڻهُو جيڪو رنگ جو ڪارو هُجي

   اڄ به دنيا جي ڪيترن ئي ملڪن ۾ ڪارن سان سٺو ورتاءُ نه ٿو رکيو وڃي.

3. بَد ڪِردار، بد فعل، جنسي تعلقات رکندڙ

   هُو پنهنجي پاڙيواريءَ سان ڪارو آهي.

4. پَلِيت، بَد نيت

   هُو دل جو ڪارو آهي.

لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح

• ڪارو ڪارِي

پڻ ڏسندا

• ڪارَپَ
• ڪارنهن
• ڪارَٺِ