ڄَٽُ

Wiktionary طرفان

سنڌي[ترميميو]

اُچارُ[ترميميو]

بُڻڀياسُ[ترميميو]

صفت[ترميميو]

  1. جاھل، اڻ پڙھيل، بيوقوف، نادان


اسم[ترميميو]

  1. مسلمان


لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح[ترميميو]

  • ڄٽ ملوڪ گلم جو زيان
  • ڄٽ پڙهيو الله اڙيو


پڻ ڏسندا[ترميميو]