مواد ڏانھن هلو

ڄَٽُ

Wiktionary طرفان

سنڌي

[ترميميو]

اُچارُ

[ترميميو]

بُڻڀياسُ

[ترميميو]
  1. جاھل، اڻ پڙھيل، بيوقوف، نادان


  1. مسلمان


لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح

[ترميميو]
  • ڄٽ ملوڪ گلم جو زيان
  • ڄٽ پڙهيو الله اڙيو


پڻ ڏسندا

[ترميميو]