پَٽِ

سنڌي

فعل

1. مصدر پَٽَڻُ جِي هڪڙي فلعي صورتَ. مثال طور:

• هِيءُ گُل نه پَٽِ
• هُو گُل پَٽِ

جمع

1. پَٽيو. مثال طور:
2. پَنَ نه پَٽيو

ٻيون فعلي صُورتُون

1. پَٽَڻُ
2. پَٽين
3. پَٽيونِ
4. پَٽيُون
5. پَٽيوس
6. پَٽينس
7. پَٽينِ
8. پَِٽينِ
9. پَٽيان
10. پَٽيانِ
11. پَٽياس

هم اکر

• پُٽُ
• پِٽَ
• پِٽِ
• پَٽَ
• ٽَپُ
• ٽِپُ