ٽوڙَڻُ
سنڌي[ترميميو]
اُچارُ[ترميميو]
بُڻڀياسُ[ترميميو]
فعل[ترميميو]
- (ڇڪي) ٻن حصن ۾ وراهڻ
- هن هيڪاندو وزن وجھي رَسِي ٽوڙي ڇڏي.
- ختم ڪرڻ، ضايع ڪرڻ
- منجھن ايڪو نه رهڻ باعث سندن زور ٽوڙڻ آسان ٿي ويو.
- سلسلو منقطع ڪرڻ
- هنن اسان کان ٽيليفون جي سهوليت کسي اسان جو رابطو ٽوڙي ڇڏيو.
- ڀڃڪَڙي ڪَرَڻ
- اڪثر نوجوان ٽريفڪ قانون ٽوڙڻ کي خراب نه ٿا سمجھن.
ترجما[ترميميو]
ٽُڪَرَ ڪَرَڻُ، ڀڃَڻَ، ذريون ذريون ڪرڻ
|
|
ڀڃڪَڙي ڪَرَڻ
|