مِلَڻُ

سنڌي

زمان ماضِي (مِليو يا مِلِي ويو، مِلِي يا مِلِي وئِي) زمان مستقبل (مِلَندو)

وصول ٿيڻ

مون کي تنهنجو خط مِليو.

دستياب هجڻ

هيءُ ڪپڙو رڳو هڪڙي ئي دڪان تي ٿو مِلي.

ملاقات ڪرڻ، ارادتاً گڏجڻ

تون مون سان سڀاڻي مِلُ.

تون وڃي مِلِينِ ته سَهِي.

غير ارادتاً يا اتفاقاً گڏجڻ

اڄ رستي ۾ مون کي ننڍپڻ جو دوست مِلِي ويو.

لڀجڻ

ڪاش مون کي پنهنجو وڃايل سونو ڪنگڻ مِلِي وڃي.

گھُلڻ

غلطيءَ سان چانهه ۾ لوڻ مِلِي ويو.

ٻَڌِي ڪَرَڻ

پنجابين ۽ مڪڙن مِلِي سنڌين سان ڪيسَ ڪيا آهن.

هڪجهڙائپ رکڻ يا هوڻ

صورت ۾ هُو چاچس سان ٿو مِلي.

ڪنهن نقطي تي گڏ ٿيڻ، ميل کائڻ يا ڪٽڻ يا ٽڪرائجڻ

هِي ٻئي رستا انڌي جي موريءَ تي مِلَن ٿا.

شامل ٿيڻ، ساٿي ٿيڻ

هُو حڪومتي ڌُر سان وڃي مليو آهي.

غير اِرادتاً گڏجڻ

ملاقات ڪرڻ، اِرادتاً گڏجڻ

ڪنهن نقطي تي گڏ ٿيڻ، ڪٽڻ يا ٽڪرائجڻ