مَڪَڙُ

Wiktionary طرفان
مَڪَڙُ (جِيتُ)

سنڌي[ترميميو]

اُچارُ[ترميميو]

بُڻڀياسُ[ترميميو]

اسم[ترميميو]

  1. فصل کائيندڙ ھِڪُ جيتُ، جيڪو ھزارن جي تعداد ۾ گڏجي، ماڪَڙ جِي صورَتَ ۾، فصل تي حملا آور ٿيندو آھي.
  2. ھندستان کان سنڌ ۾ آيل پناھگير، اردو ڳالھائيندڙ
    سڄي ڪراچي مڪڙن سان ڀري پئي آهي.




پڻ ڏسندا[ترميميو]