مواد ڏانھن هلو

مَڪَڙُ

Wiktionary طرفان
مَڪَڙُ (جِيتُ)

سنڌي

[ترميميو]

اُچارُ

[ترميميو]

بُڻڀياسُ

[ترميميو]
  1. فصل کائيندڙ ھِڪُ جيتُ، جيڪو ھزارن جي تعداد ۾ گڏجي، ماڪَڙ جِي صورَتَ ۾، فصل تي حملا آور ٿيندو آھي.
  2. ھندستان کان سنڌ ۾ آيل پناھگير، اردو ڳالھائيندڙ
    سڄي ڪراچي مڪڙن سان ڀري پئي آهي.




پڻ ڏسندا

[ترميميو]