سر در يار فدا شد چه بجا شد
سنڌي[ترميميو]
اُچارُ[ترميميو]
بُڻڀياسُ[ترميميو]
فارسي
قول[ترميميو]
“سر در يار فدا شد چه بجا شد“ جو مطلب آهي ته، دوست جي قدمن ۾ سر قربان ٿيو ته ڇا ٿيو.
لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح[ترميميو]
مٿيون قول اصل ۾ شاهه عنايت جو آهي، جنهن کي شاهه عبدالطيف پنهنجي شاعريءَ جي سُر سهڻي ۾ ڪيت آندو آهي. جيئن شعر آهي ته،
گهڙي گهڙو هٿ ڪري،ٻھون نهاري ٻنگ؛
“سر در يار فدا شد چه بجا شد“
وصل اهوئي ونگ؛
رات جنين جو رنگ؛الا ! سي اڪارئين. (شاهه)
- شعر جي سمجهاڻي
سهڻي درياءُ جو پيچ چڱي طرح ڄاڻي پوءِ گهڙو کڻي گهڙي پئي،
دوست جي قدمن ۾ سر قربان ٿيو ته ڇا ٿيو،اهائي وصل جي رمز آھي.
اي ڌڻي! جنهن جي موج رات آھي،انهن کي شال پار ڪرين.
رومن سنڌي ۾[ترميميو]
Dost jay qadman mein ser qurban thiyo ta chha thiyo