آبگاهه

سنڌي

بُڻڀياسُ

• آب + گاهه

اُچارُ

اسم

آبگاهه

1. اها زمين جيڪا گھڻو تڻو پاڻيءَ سان ڍڪيل هجي، پر وچ وچ ۾ گاهُه ۽ گپ به هجي.

ترجما

• چِينِي:

  Mandarin: trad. 濕地, simpl. 湿地 (shīdì)

• اسپينِي: humedal

لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح

• جَرگاهه