وَقتُ
(وقت کان چوريل)
سنڌي
[ترميميو]
اُچارُ
[ترميميو]
بُڻڀياسُ
[ترميميو]
اسم
[ترميميو]- (ڳڻپائتو) مستقبل ڏانهن وڌڻ جو اڻٽر سلسلو جنهن ۾ حال جا واقعات ماضيءَ جو حصو ٿيندا رهن ٿا.
- وقت ڪڏهن بيهندو ناهي.
- ڪنهن لمحي جي عددي نمائندگي
- ڪيترو وقت ٿيو آھي؟ شام جا پنج ٿيا آهن.
- ڪنهن دورانيه جي عددن ۾ ماپَ
- ڪيترو وقت لڳندو؟ ويهه منٽ لڳندا.
- حالات
- وقت هميشه ساڳيو نه رهندو آهي.
- درست مهل، ٺيڪ لمحو
- هُو هميشه وقت تي پهچندو آهي.
ظرف
[ترميميو]- مهل تي، لمحي تي
- ان وقت مون کي ڏاڍي کِلَ آئي، جڏهن هو معمولي ڳالهه تي چڙي پيو.