مان (حرف جر ۽ ضمير)

Wiktionary طرفان

سنڌي[ترميميو]

بُڻڀياسُ[ترميميو]

اُچارُ[ترميميو]

ضمير حاضر[ترميميو]

  1. آئُون
    مان سُڀاڻي ڪراچِي ويندُس.
    نوٽ: بنيادِي طور معيارِي لهجي ۾ ضمير طور استعمال نه ٿيندو آهي. سنڌي ٻوليءَ جي معياري لهجي يا ۾ اهو فقط حرف جر طور استعمال ٿيندو آهي.
  2. مُون
    مان کي پاڻِي ڏي.
    نوٽ: مُون جِي جاءِ تي مان جي استعمال کي اِنتھائِي غير معيارِي سمجھيو ويندو آهي.

حرف جر[ترميميو]

  1. اَندران، اندر کان؛ جاءِ يا هنڌ ڏانھن اشارو ڪرڻ لاءِ استعمال ٿيندو آهي:
    ڪَٻَٽَ مان ڪپڙا کڻ
    هيءُ وڳو مُون ڪراچيءَ مان ورتو.
    گولِي پستولَ مان ھلائي وئِي.
  2. ڪنهن غير مادِي ذريعي ڏانهن اشارو ڪرڻ لاءِ استعمال ٿيندو آهي:
    ان مان اهو ٿو ظاهر ٿي ته تون سڀ ڪجھه ڄاڻِين ٿو.
    ان تجربي مان اسان کي سبق پِرائڻ گھُرجي.
    هن جي رويي مان اهو ٿو لڳي ته هُو ڪجھه لِڪائي پيو.
  3. ڪو شخصي حوالو ڏيڻ.
    مون مان ڪا به اميدَ نه رَکُ.
    مون کي تو مان اها اميدَ نه هئي.


ترجما[ترميميو]

حرف جر

هم اکر[ترميميو]