مان (حرف جر ۽ ضمير)
سنڌي[ترميميو]
بُڻڀياسُ[ترميميو]
اُچارُ[ترميميو]
ضمير حاضر[ترميميو]
- آئُون
- مان سُڀاڻي ڪراچِي ويندُس.
- نوٽ: بنيادِي طور معيارِي لهجي ۾ ضمير طور استعمال نه ٿيندو آهي. سنڌي ٻوليءَ جي معياري لهجي يا ۾ اهو فقط حرف جر طور استعمال ٿيندو آهي.
- مُون
- مان کي پاڻِي ڏي.
- نوٽ: مُون جِي جاءِ تي مان جي استعمال کي اِنتھائِي غير معيارِي سمجھيو ويندو آهي.
حرف جر[ترميميو]
- اَندران، اندر کان؛ جاءِ يا هنڌ ڏانھن اشارو ڪرڻ لاءِ استعمال ٿيندو آهي:
- ڪَٻَٽَ مان ڪپڙا کڻ
- هيءُ وڳو مُون ڪراچيءَ مان ورتو.
- گولِي پستولَ مان ھلائي وئِي.
- ڪنهن غير مادِي ذريعي ڏانهن اشارو ڪرڻ لاءِ استعمال ٿيندو آهي:
- ان مان اهو ٿو ظاهر ٿي ته تون سڀ ڪجھه ڄاڻِين ٿو.
- ان تجربي مان اسان کي سبق پِرائڻ گھُرجي.
- هن جي رويي مان اهو ٿو لڳي ته هُو ڪجھه لِڪائي پيو.
- ڪو شخصي حوالو ڏيڻ.
- مون مان ڪا به اميدَ نه رَکُ.
- مون کي تو مان اها اميدَ نه هئي.
ترجما[ترميميو]
حرف جر