رونڊو

سنڌي

بُڻڀياسُ

اسم

1. جسماني عيب وارو ماڻھو.
2. اھو مانھيو، جنھن جي ھٿن جون آڱريون ڦريل ھجن يا ڪم نه ڪن.

رومن سنڌي ۾

1. Rondo
2. Jismaani aeb waaro maannho