ڀَڄِي پَوَڻُ
سنڌي[ترميميو]
اُچارُ[ترميميو]
بُڻڀياسُ[ترميميو]
فعل (اَڻ ٽرانزيٽِوِ)[ترميميو]
زمان ماضي (ڀَڳو يا ڀَڄِي پيو) زمان مستقبل (ڀَڄَندو يا ڀَڄِي پَوَندو)
- ٽُڪَرَ ٽُڪَرَ ٿيڻُ، ذريون ذريون ٿيڻ، ڀور ڀور ٿيڻ
- گلاس نہ اُڇُلِ، ڀَڄِي پوندو.
- پٿر لڳڻ سان منھنجي ڪمري جي دريءَ جو شيشو ڀڄي پيو.
