ٽوڙڻُ
سنڌي[ترميميو]
اُچارُ[ترميميو]
بُڻڀياسُ[ترميميو]
فعل (ٽرانزيٽِوِ)[ترميميو]
زمان ماضي (ٽوڙيو، ٽوڙي ڇڏيو) زمان مستقبل (ٽوڙبو، ٽوڙيندو، ٽوڙي ڇڏيندو)
- (ڪا شَي) ٻِن حصن ۾ (جسماني طور يعني طبعاً يا منتقاً) وراھڻ، تسلسل ختم ڪرڻ، سلسلو منقتع ڪرڻ
- رسيءَ کي ڇڪي ٽوڙ.
- ختم ڪرڻ
- اسلم پنهنجو مڱڻو ٽوڙڻ جو فيصلو ڪري ڇڏيو آهي.