κοινός
قديم يوناني[ترميميو]
صفت[ترميميو]
κοινός ن, κοινή م, κοινόν ب; first/second declension; (koinos)
Inflection[ترميميو]
| تعداد | واحد | جمع | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case \ جنس | مذڪر | مونث | نپوس | مذڪر | مونث | نپوس | |
| Nominative | κοινός | κοινή | κοινόν | κοινοί | κοιναί | κοινά | |
| Genitive | κοινοῦ | κοινῆς | κοινοῦ | κοινῶν | κοινῶν | κοινῶν | |
| Dative | κοινῷ | κοινῇ | κοινῷ | κοινοῖς | κοιναῖς | κοινοῖς | |
| Accusative | κοινόν | κοινήν | κοινόν | κοινούς | κοινάς | κοινά | |
| Vocative | κοινέ | κοινή | κοινόν | κοινοί | κοιναί | κοινά | |